Dit is een uiting van de voormalig voorzitter van MKB Nederland in een uitzending van onderzoeksprogramma De Monitor in 2016. Deze stelde de problematiek toen al aan de kaak.
Klinkt nogal cru in de oren: werknemers die ontslagen worden omdat ze thuis ook nog een zware baan hebben.
Uit een rondgang van De Monitor langs grote en kleine bedrijven kwam het volgende naar voren:
- 4 op de 10 bedrijven ervaart de combinatie van mantelzorg en werken als een probleem.
- 2/3 van de bedrijven geeft aan dat er geen speciaal beleid is voor deze combinatie.
- 1 op de 4 bedrijven zegt dat het ziekteverzuim is toegenomen onder werknemers die ook mantelzorger zijn.
Wat een gemiste kans zou het zijn als werkgevers het hierbij laten!
De ‘hete aardappel’ die de overheid met het oog op een participatiemaatschappij doorschuift naar het bedrijfsleven, is lang niet zo heet als MKB Nederland hier beweert. Mantelzorgvriendelijk werken kan met zeer kleine investeringen doorgevoerd worden en de opbrengsten betalen zich in een veelvoud terug door flink gereduceerd verzuim en een hogere productiviteit!
En wat kan het verkeren in 5 jaar tijd. De visie van MKB Nederland is tussentijds 180 graden gedraaid! Recentelijk heeft deze werkgeversorganisatie, onder een andere voorzitter overigens, de handen ineengeslagen met diezelfde overheid -die hen eerst een hete aardappel door de keel probeerde te duwen- en pleit zij in een gezamenlijke campagne voor het faciliteren van mantelzorgvriendelijk beleid binnen organisaties. Dat is nog eens een mooi staaltje van voortschrijdend inzicht! Gelukkig maar.
Wat vinden werkgevers hier dan zelf van? Zoals dat vaak gaat met dilemma’s, zijn ook in dit geval de meningen verdeeld. De algehele opinie is echter wel, dat men vindt dat de overheid door hun terugtrekkende beweging dit dilemma gecreëerd heeft en de consequenties ervan ‘doorschuift’ naar het bedrijfsleven. Dat gevoel valt wel te begrijpen. Echter de werknemer die zorgt, oftewel de werkende mantelzorger, is in deze ook slachtoffer van het overheidsbeleid en heeft er veelal zelf niet bewust voor gekozen. In een participatiemaatschappij zal iedere betrokken partij dus een stukje verantwoordelijkheid moeten dragen, inclusief de overheid. Althans zo kijkt het gros van werkgevend Nederland er tegenaan.
De betreffende uitzending van De Monitor is hieronder te bekijken:
CEO wil meer focus op zachte kant HR-Beleid
Een opvallende tendens is dat steeds meer CEO’s en bestuursvoorzitters van de grotere bedrijven verantwoordelijkheid willen nemen bij het oplossen van maatschappelijke vraagstukken, waaronder mantelzorg als onderdeel van de participatiesamenleving. Uit de meest recente CEO Survey van PwC blijkt dat 43 procent van de deelnemende organisaties een versterkte focus op bedrijfscultuur en gedrag heel belangrijk vindt en ruim dertig procent wil meer focus op gezondheid en welzijn van werknemers. Meer aandacht dus voor de zachte kant van HR-beleid. Bestuursvoorzitter Ad van Gils van PwC Nederland zegt: “De overheid kan grote maatschappelijke problemen niet alleen oplossen. Daar ligt een taak voor het bedrijfsleven en ander organisaties.” Maar achter deze gevoelde verantwoordelijkheid zit ook nadrukkelijk een bedrijfsbelang. Ze willen geen relevantie verliezen richting klanten, medewerkers en beleggers. Die lopen anders weg.
Bent u een (andere) mening toegedaan dan in dit artikel ter sprake komt? Of wilt u reageren hierop? Laat het weten in de comments.
Ik werkte de gemeente Rotterdam en had een vaste baan..ik ben eervol ontslagen .
Mede omdat ik mantezorgtaken had.en geen netwerk die het kon over nemen